Van Chaos tot Kracht: Hoe Alcohol Mijn Leven Stuurde – en Waarom Ik Koos voor Nuchterheid
De geboorte die alles veranderde
De geboorte van mijn zoontje, onze derde telg, op 1 januari heeft heel wat losgemaakt bij mij. De geboorte was niet alleen speciaal omwille van de datum, maar ook doordat hij op een uitzonderlijke plaats heeft plaatsgevonden, namelijk in de auto aan de kant van de weg op een oprit.
Deze bevalling maakt voor mij deel uit van een héle resem aan transformaties. Zo ook bij mijn man. Ons gezin, onze relatie, ons als individuen zijn sinds we elkaar opnieuw tegen het lijf zijn gelopen, vier jaar geleden, onderhevig geweest aan heel wat veranderingen, groei en gebeurtenissen met best een hevige impact.
Een liefde die terugkeerde
Wat ik bedoel met opnieuw tegen het lijf zijn gelopen: we zijn oude speelkameraadjes en buurmeisje en -jongen van de kleuterklas tot half tweede leerjaar, toen mijn ouders beslisten om te verhuizen. We waren elkaars eerste vriendjes en bouwden samen een huisje. Hij was mijn eerste kus. 😊
Zevenentwintig jaar later komen we elkaar opnieuw tegen en hebben we vrij snel beslist dit een kans te geven. Vier jaar later hebben we drie kindjes samen en al heel wat watertjes doorzwommen.
De geboorte van Nuchtere PowerMama's
Het einde van mijn zwangerschapsrust komt dichterbij en naast dat mijn gezin een nieuwe dynamiek heeft moeten ontdekken, met vijf in plaats van vier, is ook Nuchtere PowerMama’s geboren: een blog, een nieuwsbrief, een Instagram-account en een Facebookgroep.
Het is rebels, alcoholvrij leven in Vlaanderen, waar de biercultuur in 2016 door UNESCO tot immaterieel cultureel erfgoed is verklaard. In 2022 was België zelfs de vijfde grootste bierproducent in Europa en we staan in de top 25 van de landen met de hoogste alcoholconsumptie.
Alcohol als normaal, maar destructief onderdeel van het leven
Als je me vijf jaar geleden zou gezegd hebben dat ik alcoholvrij zou leven, zou ik even hard gelachen hebben met mijn glas wijn in de hand. En hier zijn we nu…
Ik heb me nooit gedefinieerd als alcoholist of verslaafd aan alcohol. Dat ik een probleem had met alcohol en daarnaast ook cocaïne, dat was me wel duidelijk. Dat het beiden een symptoom was van een dieperliggend probleem ook.
Ik ben niet op een dag opgestaan en tegen mezelf gezegd: vanaf nu ga ik elke dag een fles wijn drinken. Dit is geleidelijk aan gegroeid, vanaf het moment dat ik naar mijn eerste chirofuif ging en een beker lauw bier dronk, tot de Bacardi Breezer die mijn moeder voor me kocht. De eerste keer dat ik moest overgeven van te veel lauw bier na zo’n brakke chirofuif en de fles wodka-orange uit de nachtwinkel boven op de berg die in de bosjes terecht is gekomen…
Hoe alcohol verweven zat in mijn leven
Van jongs af aan wordt ons letterlijk aangeleerd dat alcohol erbij hoort en normaal is. Je ‘leert’ drinken. Had ik de pech dat ik vroeger gepest werd, waardoor mijn zelfvertrouwen nihil was? Alcohol was voor mij de perfecte compagnon op dat vlak. Bye bye onzekerheid, ziehier ‘vlotte’ en ‘coole’ Karlien. Dit is natuurlijk door wiens ogen je het bekijkt, het was alleszins hoe ik me voelde met een glas op.
Later, tijdens mijn studententijd, hoorde het er gewoon bij: happy hours na de schooluren en dan nog liefst Orval. Studeren in het Frans was niet evident, dus daar was alcohol opnieuw het perfecte smeermiddel. Daar begon het al wel: de dagelijkse fles rode wijn ’s avonds alleen. Uit verveling, uit ‘alleen’ voelen…
Afstuderen, werken, alleen gaan wonen, liefst een appartement huren in het centrum, dicht bij de cafés. Mijn sociale leven was gebouwd op alcohol, en de laatste zeven jaar ervan ook met andere drugs.
Het moment van bewustwording
Onderschept worden met dronken rijden hield me niet tegen, het maakte me wel voorzichtiger. Maar met een zware kater achter het stuur zitten is even onverantwoord als gedronken hebben. Het gebruik verplaatste zich ook gewoon meer van café naar thuis en zo goed als bijna elke avond. Nachtje door, amper geslapen, groggy en te laat op het werk, afbellen, excuses... Het thuiswerken door de corona epidemie maakte het alleen nog erger. Ik rookte minstens een pak sigaretten per dag, dronk 1 tot 2 flessen wijn. Misschien meer maar ik raakte op een gegeven moment de tel kwijt. En ik snoof cocaïne om nuchter te blijven en de rush te voelen... Op een bepaald moment was dit zelfs niet genoeg meer.
En toen liet ik alles achter me en begon een leven met mijn beste vriend, en werd ik mama…
Het was een keerpunt: negen maanden zwangerschap en minstens negen maanden nuchter, een zware bevalling, en herstel plus vier maanden borstvoeding. En daar kwam het eerste glas wijn opnieuw. Met twijfel, goesting en hunkering, het weggieten van afgekolfde melk, schuldgevoel.
Het schuldgevoel werd ook alleen maar groter en begon alles op te slorpen toen er momenten kwamen die ik me niet meer kon herinneren. Ik werd ’s morgens wakker en had een black-out gehad. Er kwamen ruzies met mijn man, het liep uit de hand.
De beslissing om voorgoed te stoppen
Ik ben opnieuw beginnen drinken omdat ik dacht dat het wel kon, dat ik geen echt probleem had. Tot die zomer van 2022 en ik tot het besef kwam dat als er iets gebeurde, ik zelfs niet met mijn dochtertje kon wegrijden naar de dokter of spoed omdat ik gedronken had…
Ik ben opnieuw gestopt, voorgoed. Was dit gemakkelijk? Als alles goed gaat, wel. Als er moeilijkheden zijn, had ik het moeilijk, heel moeilijk. Heb ik stiekem gedronken? Ja. Lang en veel? Nee, want ik had het geluk het niet te kunnen: té veel schuldgevoel en verantwoordelijkheden. Later heb ik Stoppen met Alcohol gelezen van Allen Carr, daarmee is de echte klik gekomen.
Een leven zonder alcohol: herontdekking van mezelf
Naast dat ons gezin is uitgebreid met drie kinderen sinds we samen zijn, legde het nuchter zijn héél wat bloot: ik was ongelukkig, in mijn job, in wie ik was met mijn onbestaande doelen. Ik leefde vroeger van dag tot dag, kater tot kater. Ik hunkerde naar snelle dopamine-boosts in de vorm van alcohol en cocaïne. Nu viel dit weg, plots, van de ene dag op de andere en werd ik geconfronteerd met wat ik miste in mijn leven.
Ik heb mezelf moeten heruitvinden, in mijn rol als mama, maar ook als vrouw, als Karlien. Wie ben ik? Waar is diegene die zich jaren aan een stuk heeft verborgen achter de illusie van alcohol? Waar ik vroeger tot in de vroege uurtjes bleef plakken, ben ik nu diegene die energie haalt uit alleen te zijn.
Na twaalf jaar ben ik van job veranderd, twee keer zelfs. Ik heb de stap in het onbekende durven en moeten zetten. Als collectiebeheerder van museumcollecties was ik ineens omgedoopt tot Inside Sales in de medical device-sector. Waarom? Het is een stap dichter bij één van mijn doelen om zo veel mogelijk bij mijn gezin te kunnen zijn. Ik werk 100% van thuis uit.
Ik heb mijn doelen gedefinieerd, lees opnieuw boeken, ik volg een coachingsopleiding, ik heb samen met mijn man gekozen voor thuisonderwijs, ik heb Nuchtere PowerMama’s opgestart, ik journal, ik probeer uit elke dag alles te halen wat er te halen valt, ik LEEF…
Ik kies nu voor mezelf, ik kies voor mijn prioriteiten en doelen.
Ik leg de lat niet meer lager.
Er is geen plaats voor vergif.
N.B. Ik heb amper een foto van mezelf met een glas alcohol in de hand gevonden. Onbewust wist ik dus blijkbaar al dat het niet ok was...
Jij hebt de kracht om te kiezen
Jouw verhaal is nog niet geschreven. Jij hebt de mogelijkheid om te bepalen hoe het verdergaat. Je kunt blijven vastzitten in oude patronen, of je kunt besluiten om vrij te breken en het leven te creëren dat je écht wilt.
Wat als je vandaag de eerste stap zet? Wat als je jezelf toestemming geeft om te groeien, om te veranderen, om los te laten wat je niet meer dient?
Je hoeft het niet alleen te doen. Nuchtere PowerMama’s is er voor jou—een community waar je inspiratie, steun en motivatie vindt om je eigen pad te bewandelen en om in contact te staan met andere mama's. Schrijf je in voor de nieuwsbrief, volg de Instagram account @soberpowermoms of wordt lid van de Facebookgroep Sober Power Moms.
Dus, wat kies jij vandaag?
Reacties
Een reactie posten